Αθλητισμός

Στον αρχαίο αθλητισμό, το δέντρο της ελιάς εξυπηρετούσε 3 διαφορετικές, αλλά εξίσου σημαντικές ανάγκες. Λειτουργούσε λοιπόν ως καθαριστικό, ως μυοχαλαρωτικό και ως σύμβολο λαμπρής δόξας. Αρχαίες πλάκες γραμμένες σε Γραμμική ΄Β παρέχουν λεπτομερή περιγραφή των χρήσεων που είχε το ελαιόλαδο στην Αρχαία Ελλάδα ως καθαριστικό, υποκαθιστώντας το σαπούνι και άλλες καθαριστικές ουσίες που εκείνη την εποχή δεν ήταν διαθέσιμες. Σύμφωνα λοιπόν με τις γραφές αυτές, οι αθλητές κάλυπταν το σώμα τους με ελαιόλαδο της καλύτερης ποιότητας, το οποίο πολύ συχνά ήταν εμπλουτισμένο με άγρια βότανα και αρωματικά φυτά. Ακολούθως, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό όργανο ονόματι στλεγγίδα (εικόνα) απομάκρυναν από πάνω τους το λιπαρό μίγμα από ελαιόλαδο-βρωμιά-ιδρώτα. Επίσης, το ελαιόλαδο ήταν πολύ δημοφιλές μεταξύ Ελλήνων και Ρωμαίων αθλητών για την μυοχαλαρωτική του δράση, η οποία μείωνε σημαντικά τις πιθανότητες τραυματισμών. Πριν την προπόνηση ή κάποιον σημαντικό αγώνα, οι αθλητές άλειφαν τους μύες τους με ελαιόλαδο προκειμένου να διατηρήσουν και να βελτιώσουν την ευλυγισία αυτών. Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των προσπαθειών τους, χρησιμοποιούσαν σταγόνες από ελαιόλαδο για να κάνουν μασάζ στου καταπονημένους μύες, ανακουφίζοντας τους από την κούραση και αναστέλλοντας της ανάπτυξη γαλακτικού οξέος^[1]. Ακόμα, η ελιά χρησιμοποιούνταν για να συμβολίσει τη δόξα του νικητή. Στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες που οργανώθηκαν στην Αρχαία Ολυμπία το 776 Ï€.Χ. , οι νικητές στεφανώθηκαν με στεφάνια από κλαδί ιερών δέντρων ελιάς. Όμοια στεφάνια χρησιμοποιήθηκαν για την στέψη των νικητών στα Μεγάλα Παναθήναια (5^ος αιώνας Ï€.Χ.), ένα λαμπρό αθλητικό γεγονός που διοργανώνονταν στην Αθήνα κάθε 4 χρόνια προς τιμής της προστάτιδας της πόλης Θεάς Αθηνάς. Πέραν από αυτά τα «ÎºÎ»Î±Î´Î¹Î¬ τιμής», οι νικητές των Παναθηναίων λάμβαναν μεγάλους διακοσμημένους αμφορείς γεμάτους ελαιόλαδο^[2] ως βραβείο για την νίκη τους.    

Στις ημέρες μας, οι νικητές του Μαραθώνιου δρόμου των Ολυμπιακών Αγώνων στεφανώνονται συμβολικά με στεφάνια ελιάς, συνεχίζοντας έτσι μια παράδοση σχεδόν 3000 ετών.