Ας ξεκινήσουμε με Îνα μικÏÏŒ και ενδιαφÎÏον πείÏαμα. ΠάÏτε Îνα λεπτό να σκεφτείτε και να σημειώσετε τα Ï€Ïώτα 10 Ï€Ïάγματα που ÎÏχονται στο μυαλό σας όταν ακοÏτε τον ÏŒÏο “μεσογειακό”. ΣÏμφωνα με την Google, η λίστα σας Ï€ÏÎπει να Îχει λίγο Ï€Î¿Î»Ï Ï„Î·Î½ ακόλουθη μοÏφή: ήλιος, αμμώδεις παÏαλίες, διακοπÎÏ‚, Ιταλία, Ισπανία, νησιά, Ελλάδα, Μεσογειακή διατÏοφή, εξαιÏετικό φαγητό και οικονομική κÏίση. Στη συνÎχεια, αÏχίστε να σβήνετε εκείνα μόνο τα πεÏιεχόμενα που κατά την γνώμη σας θα μποÏοÏσαν να Îχουν κεÏδίσει τη θÎση τους στη λίστα σας λόγω κάποιας πλάνης. Λοιπόν, σίγουÏα όχι ο ήλιος και οι μαγευτικÎÏ‚ παÏαλίες. Μήπως το εξαιÏετικό φαγητό και οι μοναδικÎÏ‚ γεÏσεις που Îχετε δοκιμάσει σε διάφοÏες μεσογειακÎÏ‚ χώÏες? Δεν νομίζω. Η οικονομική κÏίση είναι όντως μια οδυνηÏά Ïεαλιστική κατάσταση, συνεπώς τι απομÎνει από τη λίστα μας; Τι θα λÎγατε για την πεÏίφημη Μεσογειακή διατÏοφή; Θα μποÏοÏσε άÏαγε να αντιπÏοσωπεÏει κάποιου είδους πλάνη;
Κοιτώντας την εικόνα στα αÏιστεÏά μας (επιλÎξτε για μεγÎθυνση), οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι συναντάμε σημαντικÎÏ‚ δυσκολίες να κατανοήσουμε πως είναι δυνατόν μια γεωγÏαφική πεÏιοχή που εκτείνεται από την Ισπανία μÎχÏι της ακτÎÏ‚ της ΣυÏίας και πεÏιλαμβάνει 23 χώÏες[1] να χαÏακτηÏίζεται από Îνα μοναχά διατÏοφικό μοντÎλο, κοινό σε όλες αυτÎÏ‚ τις τόσο διαφοÏετικÎÏ‚ σε άλλους ÏŒÏους (πολιτισμικοÏÏ‚, θÏησκευτικοÏÏ‚, ιστοÏικοÏÏ‚, νοοτÏοπίας κ.α.) εθνότητες. ΚατηγοÏηματικά, κάτι Ï„Îτοιο οÏτε είναι δυνατόν οÏτε θα μποÏοÏσε να είναι. Σε αυτήν την πεÏίπτωση όμως πως δημιουÏγήθηκε ο ÏŒÏος Μεσογειακή διατÏοφή και τι στην Ï€Ïαγματικότητα αντιπÏοσωπεÏει; ΕÏλογη αποÏία αλλά ας πάÏουμε τα Ï€Ïάγματα με τη σειÏά.
Πίσω στη δεκαετία του 1950, η ιατÏική ÎÏευνα ξεκίνησε να δείχνει Îντονο ενδιαφÎÏον για το ενδεχόμενο ÏπαÏξης δεσμών Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï„Î·Ï‚ διατÏοφής του ατόμου και της εκδήλωσης θανατηφόÏων καÏδιαγγειακών και άλλων παθήσεων. Η επιστημονική αυτή αναζήτηση μÎσα από πληθώÏα σχετικών επιστημονικών μελετών, κατάφεÏε να εντοπίσει και τελικώς να επιβεβαιώσει την ÏπαÏξη ισχυÏής συσχÎτισης. Η πλÎον αναγνωÏισμÎνη από αυτÎÏ‚ τις επιστημονικÎÏ‚ μελÎτες και πιθανά αυτή με την μεγαλÏτεÏη επιÏÏοή ακόμα και στις μÎÏες μας, η πεÏίφημη “ΜελÎτη των 7 ΧωÏών”, παÏÎδωσε οÏισμÎνα Ï€Ïαγματικά εκπληκτικά ευÏήματα. ΣυγκεκÏιμÎνα, Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï Ï€Î»Î·Î¸Ï…ÏƒÎ¼ÏŽÎ½ από 16 διαφοÏετικÎÏ‚ πεÏιοχÎÏ‚ σε 7 χώÏες ανά τον πλανήτη (Φινλανδία, Ιταλία, Ελλάδα, Η.ΠΑ., Ιαπωνία, Ολλανδία και Γιουγκοσλαβία), ο τοπικός πληθυσμός στο Ελληνικό νησί της ΚÏήτης στην ΚεντÏική Μεσόγειο παÏουσίασε μακÏάν τα χαμηλότεÏα ποσοστά θνησιμότητας από στεφανιαία νόσο και άλλες καÏδιαγγειακÎÏ‚ παθήσεις.
Οι ΚÏήτες ακολουθοÏσαν μια δίαιτα σημαντικά διαφοÏετική από εκείνες των υπόλοιπων συμμετεχόντων στην ÎÏευνα, ακόμα ακόμα και από εκείνη των ΚεÏκυÏαίων συμπατÏιωτών τους αλλά και των “κοντινών” γειτόνων τους από την Ιταλία (Rome, Montegiorgio & Crevalcore). Οι πίνακες που παÏαθÎτουμε στα αÏιστεÏά της σελίδας και πεÏιλαμβάνονται στην μελÎτη “Food consumption patterns in the 1960s in seven countries”[2], πεÏιÎχουν τις καταναλώσεις διαφόÏων ομάδων Ï„Ïοφών που καταγÏάφηκαν για τους συμμετÎχοντες στην ÎÏευνα. ΕπικεντÏωνόμαστε στα στοιχεία που υπάÏχουν για τους πληθυσμοÏÏ‚ που Ï€ÏοÎÏχονται από την λεκάνη της Μεσογείου. ΣυγκεκÏιμÎνα Γιουγκοσλάβους, Έλληνες και ΙταλοÏÏ‚. ΧωÏίς μεγάλο κόπο μποÏεί κανείς να διαπιστώσει σημαντικότατες διαφοÏÎÏ‚ στα διατÏοφικά μοντÎλα των μεσογειακών αυτών πληθυσμών. Ξεκινώντας με τους ΚÏήτες οι οποίοι σημείωσαν τα χαμηλότεÏα ποσοστά θνησιμότητας από στεφανιαία νόσο ακολουθοÏμενοι από τους Ιάπωνες, παÏατηÏοÏμε εξαιÏετικά μεγάλη κατανάλωση σε ελαιόλαδο καθώς και φÏοÏτων. ΠαÏάλληλα, γλυκά και αλκοόλ είναι Ï€Ïακτικά απόντα από το διατÏοφή τους. Από την άλλη, οι Ιταλοί συμμετÎχοντες στην ÎÏευνα παÏουσιάζουν αÏκετή μετÏιοπαθή κατανάλωση σε ελαιόλαδο, χαμηλή Ï€Ïόσληψη φÏοÏτων και μια εμφανή αδυναμία στο αλκοόλ και στο κÏÎας. Με τη σειÏά τους οι Γιουγκοσλάβοι, Ï„Ïώνε μικÏÎÏ‚ ποσότητες φÏοÏτων, πίνουν Ï€Î¿Î»Ï Î³Î¬Î»Î± και πεÏιλαμβάνουν στη δίαιτα τους μÎÏ„Ïιες ποσότητες κÏÎατος.
Η παÏαπάνω σÏντομη ανάλυση οδηγεί σε Îνα απλό μα συνάμα τόσο επίμονο εÏώτημα. Ποιο από τα Ï„Ïία παÏαπάνω διατÏοφικά μοντÎλα είναι αντιπÏοσωπευτικό της λεγόμενης Μεσογειακής διατÏοφής; ΣίγουÏα δεν μποÏεί να είναι και τα Ï„Ïία, δεδομÎνου ότι παÏουσιάζουν σαφή και εμφανή διαφοÏÎÏ‚. Η απάντηση είναι ενδιαφÎÏουσα όσο και κατηγοÏηματική. ΠεÏιÎÏγως λοιπόν, κανÎνα από τα 3. Και αυτό γιατί το concept που Îχει γίνει γνωστό στον κόσμο τις τελευταίες 3 δεκαετίες ως Μεσογειακή διατÏοφή απλά δεν αντιπÏοσωπεÏει κάτι υπαÏκτό. Αυτό που υπάÏχει είναι η ΚÏητική διατÏοφή, η Ιταλική διατÏοφή, η Γιουγκοσλάβικη διατÏοφή, η ΜαÏοκινή διατÏοφή κ.ο.κ. Ωστόσο, τα παÏαπάνω δεν μποÏοÏν να ομαδοποιηθοÏν επαÏκώς, πόσο μάλλον να ιδωθοÏν σαν ενιαίο σÏνολο. Συνεπώς, ποια είναι η ιστοÏία της πεÏίφημης και πολυδιαφημισμÎνης Μεσογειακής διατÏοφής;
Ο επιεικÎστεÏος πιθανά χαÏακτηÏισμός που μποÏεί να αποδοθεί για να πεÏιγÏάψει επαÏκώς την Μεσογειακή διατÏοφή είναι αυτός της άστοχης-αναπόδεικτης γενίκευσης. Στον πυÏήνα της, η ιδÎα της Μεσογειακής διατÏοφής είναι Îνα δημιοÏÏγημα μάÏκεντινγκ, εφεÏÏημα οÏισμÎνων Ï€Î¿Î»Ï Î¹ÎºÎ±Î½ÏŽÎ½ επαγγελματιών του χώÏου με στόχο να εκμεταλλευτοÏν σειÏά επιστημονικών δεδομÎνων και να καπηλευθοÏν χαÏακτηÏιστικά και ιδιότητες με μεγάλη εμποÏευσιμότητα στην αγοÏά Ï„Ïοφίμων. ΣυγκεκÏιμÎνα, επιστημονικά δεδομÎνα που επιβεβαίωναν σημαντικÎÏ‚ θετικÎÏ‚ επιδÏάσεις στην ανθÏώπινη υγεία από την εφαÏμογή συγκεκÏιμÎνου διατÏÎ¿Ï†Î¹ÎºÎ¿Ï Î¼Î¿Î½Ï„Îλου που καταγÏάφηκε σε πεÏιοχή της Μεσογείου και συγκεκÏιμÎνα στο Ελληνικό νησί της ΚÏήτης. Βάση σειÏάς ιατÏικών μελετών με Ï€ÏοεξÎχουσα την “ΜελÎτη των 7 ΧωÏών”, η παÏαδοσιακή ΚÏητική Δίαιτα που καταγÏάφηκε την δεκαετία του 1960 αποδεικνÏονταν να θωÏακίζει τον οÏγανισμό κατά της στεφανιαίας νόσου και άλλων καÏδιαγγειακών παθήσεων. Η αμÎσως καλÏτεÏη επίδοση σε αυτή την κατεÏθυνση επιτεÏχθηκε από το διατÏοφικό μοντÎλο που καταγÏάφηκε στην Ιαπωνία, η οποία αλήθεια είναι πως την τελευταία φοÏά που τσεκάÏαμε στον παγκόσμιο χάÏτη δεν βÏίσκονταν σε κοντινή απόσταση από την Μεσογειακή λεκάνη.
ΕπιστÏÎφοντας στο αÏχικό μας πείÏαμα και στη λίστα μας από υποψήφιες «Î¼ÎµÏƒÎ¿Î³ÎµÎ¹Î±ÎºÎÏ‚ πλάνες», μποÏοÏμε με αυτοπεποίθηση να ποÏμε ότι Îχουμε το νικητή μας. Η Μεσογειακή διατÏοφή είναι απλά μια στÏατηγική μάÏκετινγκ και μονάχα ως Ï„Îτοια θα Ï€ÏÎπει να αντιμετωπίζεται. Όντως, υπάÏχουν διατÏοφικά μοντÎλα, με Ï€ÏοεξÎχουσα την παÏαδοσιακή ΚÏητική Δίαιτα, τα οποία Ï€ÏοεÏχόμενα από την ευÏÏτεÏη πεÏιοχή της Μεσογείου αποδεικνÏεται ότι Ï€ÏοσφÎÏουν σειÏά ευεÏγετικών επιδÏάσεων στην ανθÏώπινη υγεία. ΚανÎνα ωστόσο από αυτά δεν πεÏιλαμβάνει πίτσες και μακαÏονάδες - αποθήκες κοÏεσμÎνων λιπαÏών.
[1] ΜαÏόκο, ΑλγεÏία, Τυνησία, ΛιβÏη, Αίγυπτο, ΙσÏαήλ, Παλαιστίνη, Λίβανο, ΣυÏία, ΤουÏκία, ΚÏÏ€Ïο, Ελλάδα, Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βοσνία- ΕÏζεγοβίνη, ΚÏοατία, Σλοβενία, Ιταλία, Μάλτα, Μονακό, Γαλλία, ΑνδόÏα και Ισπανία
[2]“Food consumption patterns in the 1960sin seven countries” Daan Kromhout, Ancel Keys, Christ Aravanis, Ratko Buzina, Flaminio Fidanza, Simona Giampaoli, Annemarie Jansen, Alessandro Menotti, Srecko Nedeljkovic, Maija Pekkarinen, Bozidar S Simic, and Hironori Toshima, The American Journal of Clinical Nutrition May 1989 vol. 49 no. 5 889-894